Franklin gaat op pad om elfjes te vinden
Verteld door Franklin zelf!
Franklin Forge en Milton James aan de wandel
Wandelingen maken door onze buurt, door het bos, over de heide en langs het strand is wel iets dat ik graag doe. Vaak wordt ik vergezeld van Victoria of van Milton James de Bok. Als hij mee gaat hoef ik geen extra tas mee te nemen, want alles wat we onderweg vinden kan bij hem in de tassen. Nou is het niet zo dat we alles wat we tegenkomen meenemen. Nee, alleen een hele bijzondere steen of schelp bijvoorbeeld. Maar ik heb ook al wel eens een oude pijpenkop gevonden. Echte schatten!! Mijn verzamelspullen!
Maar die tassen van Milton zijn ook heel erg geschikt om wat te eten en te drinken voor onderweg in mee te nemen. Even lekker picknicken, dat doen we graag. Helaas is het op het moment iets te koud om buiten te picknicken, maar wandelen doen we nog steeds graag. We doen gewoon een extra sjaal om!
Wil je Milton James ook haken? Dat kan! Zijn patroon vind je hier:
Een pakketje van de grootvader van Franklin
Weet je het nog?
Een tijdje terug ontving ik een pakje dat een verre oom me had opgestuurd. In het pakje zaten 5 voorwerpen die van mijn grootvader zijn geweest. Er zat ook een briefje bij: “Van jouw grootvader vond ik nog een aantal spulletjes, ik denk dat jij ze goed kan gebruiken! Maar let op, niet alles werkt precies zoals je denkt of zult verwachten!”
Wil je precies weten wat er in het pakje zat, kijk dan eens op mijn eigen pagina, daar wordt alles uitgebreid verteld! Franklin Forge
Daar vind je ook de link naar het patroon: Op pad met Franklin! 😉
Op mijn wandelingen neem ik graag de wandelstok van mijn grootvader mee. Hij weet altijd de weg en vertelt vele verhalen over mijn grootvader en de omgeving. Mijn grootvader was ook altijd aan de wandel! Als ik wel eens naar een vogeltje wil kijken, dan gebeurt het regelmatig dat de wandelstok het vogeltje wegjaagt met zijn gekwebbel…
Heel toevallig verzamelt de zoon van Claudia wandelstokken, maar zo’n bijzonder als ik heb, heeft hij nog niet gevonden. Van hem kreeg ik deze mooie landkaart! Ik vind ‘m eigenlijk wel erg mooi om in te lijsten. Het is echt zo’n kaart waar je elke keer weer iets anders in ziet. Wat zou ik graag daar eens willen wandelen. Ik denk dat ik dan een heleboel spannende avonturen zal beleven!
Een fototoestel met magie
Het meest bijzondere dat ik van mijn grootvader heb gekregen is zijn fototoestel. Het is niet zomaar een fototoestel, je kunt er mooie foto’s mee maken, maar je kunt er ook Elfjes mee zien.
Als je door de lens kijkt en goed oplet kun je ze zien; de Elfjes vliegen tussen de bomen en bloemen!
Kijk je met het blote oog, zonder fototoestel, dan zijn ze niet te zien, maar door de lens van de camera wel. Zodra de Elfjes het door hebben dat je ze ziet, vliegen ze snel weg.
De Elfjes voelen aan of iemand ze kan zien en of er een magisch fototoestel in de buurt is, waarmee iemand een foto van ze zou kunnen nemen. Ze zijn erg op hun hoede en kunnen echt heel snel weer verdwijnen! Zo snel lukt het je vaak niet om het knopje van het fototoestel in te drukken.
Maar als het je dan lukt om een foto van een Elfje te maken, dan laten ze zich ook echt zien. Ze kijkt eerst wel even de kat uit de boom, maar als ze je geschikt vindt dan wil ze graag jouw vriend worden.
Een Elfje op de foto!
Op den duur had ik door dat die kwebbelende wandelstok van mijn grootvader, door al zijn gepraat, de oorzaak was dat de elfjes steeds op tijd doorhadden dat ik er was. Dus heb ik de wandelstok maar eens thuis gelaten. Maar wat is dat moeilijk zeg, als je een elfje ziet, heel snel op de knop drukken om een foto te maken!
Je zult het niet geloven, maar het is me zomaar gelukt om een foto van een Elfje te maken! Na vele malen proberen, was ik weer eens door de lens aan het kijken en ik struikelde over een steentje. Hoe ik het voor elkaar heb gekregen weet ik ook niet, maar ik drukte dus per ongeluk op het knopje en jawel hoor, ik had een foto van een elfje gemaakt!! Het Elfje is erg verlegen, maar ze wist me al wel haar naam te vertellen. Ze heet Joy!
Toen Joy eenmaal door had dat ik gewoon een aardige vent ben, nodigde ze ook een paar van haar vriendinnen-Elfjes uit. Ze zijn dol op bloemen, maar ook in de Herfst en Winter vliegen ze lekker door het bos.
Er vliegen hier op het moment 3 elfjes rond. Maar het blijft lastig om ze echt stil te laten zitten of staan om te fotograferen. Wist je dat ze ook dol zijn op schommelen? Lekker op een tak of bloem zitten en zich laten wiegen dor de wind! Maar zoals je misschien gemerkt hebt, zijn ze nog steeds een beetje voorzichtig om op de foto te gaan. Hier zijn de eerste 2 foto's om iedereen een heel klein stukje te laten zien!
Er staat hieronder ook nog een foto van mij en de Elfjes!! Yeah!
Joy, het Elfje uit het fototoestel
Joy woont al weer een tijdje in het bos, samen met nog veel meer andere elfjes. Je ziet het niet, maar in sommige bomen zitten deurtjes en raampjes. Dat is de plek waar de elfjes wonen! Elke dag gaat ze op pad om te kijken hoe het gaat met de dieren in het bos. Ze maakt graag een praatje met de eekhoorns en de roodborstjes en de koolmeesjes. Ze helpt ze graag met het zoeken van noten en besjes, zij houdt ook erg van nootjes en besjes. De eekhoorns helpen bij het kraken van de noten!
Zodra ze de kans krijgt zoekt ze een mooie dunne tak uit, of een mooie bloem, waar ze naar hartenlust op kan schommelen. Ja, en soms, heel soms, wordt ze gezien door een magisch fototoestel en wordt er een foto van haar genomen.
Ze laat zich dan nog niet zomaar aan je zien, ze kijkt eerst de kat uit de boom. Als het vertrouwt aanvult dan heb je een vriendinnetje voor het leven!
Haakpatroon van Joy en een aanvulling van een zittende Joy
Wil je van Joy ook een zittende Joy maken, zodat ze makkelijker in een krans kan zitten, dan heb ik een aanvulling voor je. Daar staat ook beschreven hoe de rest van de krans is gehaakt!
Reactie plaatsen
Reacties
Wat geweldig dat hij elfjes weet te vinden, ook weer zo genoten van de blog!! Hier is zij nchtje weer op bezoek en klimt over Sherlock Franklin heen, eigenlijk moet ze les hebben van de elfjes die Franklin op de foto heeft, kunnen ze niet snel even langs vliegen? Dan is Sherlock gerust denk ik hihi